در اين حالت به چند روش فرش را غبارگيری مي كنند. برخی فرش را به پشت روی زمين پهن كرده و با چوب به پشت آن مي زنند. برخی نيز فرش را از پشت بر روی يك شبكة توری فلزی كه درارتفاع مناسبی از زمين قرار دارد پهن كرده و سپس با چوب و يا وسيلة ديگری به پشت آن مي زنند.در اين حالت كليه ذرات گرد و غبار از فرش خارج شده و چون بين فرش و زمين ، فضای خالي است ذرات گرد وغبار دوباره به داخل فرش نفوذ نمي كند. در برخی موارد چهار نفر هر يك گوشه ای از فرش را گرفته و به ترتيب ضربه ای موجی شكل را به فرش وارد مي سازند و به اين ترتيب فرش از چهار طرف تكان داده شده و آلودگيهای آن خارج مي گردد. برخی نيز فرش رامحكم به زمين يا سطح سفتی مي كوبند تا غبار آن خارج شود كه البته اين روش بدترين نوع غبارگيری فرش است زيرا احتمال وارد شدن هر نوع آسيبی وجود دارد. به طور كلی قبل ازغبارگيری به روش دستی بايد فرش را به دقت بررسی نمود. چنانچه فرش قديمی و كهنه باشد و يا دارای قسمتهای رفو شده باشد، هر گونه غبارگيری دستی كه همراه با ضربات شديد و ناگهاني باشد باعث وارد شدن آسيب های جبران ناپذير به فرش مي گردد. شايد بهترين روش در مورد فرشهای جوان و نوبافت آن باشد كه فرش را از يك ارتفاع مناسب آويزان نموده و با چوب به آهستگی و از پشت به آن ضربه زده و در مورد فرشهای بسيار قديمی بهتر آن است كه با استفاده از برس های نرم ذرات گرد و غبار را از لای پرزهای فرش بيرون آورد. سپس با جاروی برقی ذرات گرد و غبار را از درون پرز فرش بيرون كشيد. البته در هنگام استفاده از جاروی برقی بهتر است نوك مكندة آن با فاصله ای مناسب از سطح فرش قرار گيرد، تا ذراتی كه از فرش خارج شده و در هوامعلق شده اند به خوبی جمع شده و دوباره به داخل فرش وارد نشوند.