فرش دستباف در جهان معمولاً بعنوان كف پوش اتاق و در مواردي براي تزئين ديوار يا ميز و يا مبل مورد استفاده قرار ميگيرد. اين كالا در كشورهاي تركيه، پاكستان، افغانستان، هندوستان، چين، نپال، و…. و كشورهاي شمال آفريقا (الجزاير، تونس، مراكش) بافته مي شود ليكن زادگاه فرش دستباف ايران بوده و به لحاظ ويژگيهايي كه از نظر اصالت و زيبايي نقوش و كيفيت بافت دارد، فرش ايران كالايي است هنري و با ارزش كه با مرور زمان نه تنها مصرف آن به فراموشي سپرده نشده بلكه توانسته با گسترش تكنولوژي و ماشيني شدن زندگي، جاي خود را در موزهها، كاخهاي مجال، هتلهاي بزرگ و … باز كند.
در حال حاضر رقيبان فرش ايران، با استفاده از نيروي كار ارزان و نيز با استفاده از تكنولوژي و همچنين مديريت مناسب توانستهاند حضور ايران را در بازار جهاني فرش كمرنگتر كنند.
همانطور كه ميدانيم در سطح جهان كشورهاي زيادي هستند كه فرش ايران به آنها صادر ميشود، كشورهاي كه از واردكنندگان قديمي فرش هستند، كشورهاي جديد كه خواهان فرش ايران هستند و همچنين كشورهاي ناشناختهاي كه با تبليغات مناسب ميتوان سهم عمدهاي از فرش ايران را به آنجا صادر كرد. اميد است با چاره جويي و همچنين مديريت توليد، فروش و صادرات گامي نو در اين راه برداشته شود.
وضعيت فعلي فرش ايران
روزگاري نام ايران با فرش ايران در سراسر جهان عجين بود و شهرت فرش و هنرمندان توانمند ايراني شهره جهان بود، اما امروزه رقيباني از گوشه و كنار جهان كه سابقه و قدمتي در اين صنعت و بازار جهاني ندارند سربرآورده و بيش از ۵۰ درصد از سهم بازار را به خود اختصاص دادهاند. كشورهايي همچون پاكستان، هند و نپال توانستهاند سهم بازار و ايران از اين صنعت تنگتر كنند و سهم چند درصدي ديروزخود را به ۵۰ درصد امروز برسانند.
اين در حالي است كه بيش از ده ميليون خانوار در ایران از طريق اين صنعت ارتزاق ميكنند؛ راهاندازي كارگاه، سرمايه چنداني نميطلبد و نقش صنعت فرش در اشتغالزايي غیر قابل انکار است.
در طي بيست و اندي سال اخير روند صادرات فرش ايران نزولي بوده و به پايينترين حد خود رسيده است. اين در حالي است كه بازارهاي جهاني روبه گسترش است و جمعيت جهان نيز بيشتر از ۵۰ درصد افزايش يافته است. طبيعي است كه ميزان مصرف فرش باید به مراتب بيش از۲۰ سال گذشته باشد.