همانطور که در قسمت قبل بیان گردید یک بافنده ماهر میتواند یک نقاشی را بدون نقطهچین و فقط با استفاده از کاغذ شطرنجی ببافد این بافندگان با تجربه بیشتر میتوانند یک عکس یا یک نقاشی را بدون استفاده از کاغذ شطرنجی ببافند.
این بافندگان عکس یا نقاشی را به وسیله یک شبکه مربع به نحوی تقسیم بندی میکنند که هر صد گره در یک مربع قرار میگیرد و سپس با بینش و آگاهی و تجربهای که طی سالیان متمادی در امر بافت کسب کردهاند به راحتی و دقت و مهارت فراوان میتوانند آن عکس یا نقاشی را ببافند.شایان ذکر است که بافندگان این نوع فرشها بیشتر در تبری اقامت دارند و تعداد آنها بسیار محدوداست.
روشهای دیگری نیز مشابه این عمل انجام میشود در این روش طراح فقط طرح مدادی را طراحی میکند و داخل هر جزء را با شماره علامتگذاری نموده و دورگیری آن را نیز با شماره دیگری مشخص میکند که هر شماره بیانگر رنگ خاصی است با استفاده از شبکه مربع مذکور در بالا بافنده میتواند نسبت به بافت این نوع نقشه اقدام نماید.
با توجه به تقسیم بندی بالا در مییابیم که تعداد افرادی که میتوانند نقشههای نقطهچین نشده را ببافند نسبت به جمع بافندگان کل ایران بسیار اندک هستند بنابراین در امر آموزش و یادگیری و همچنین تولید بالاتر باید به روش نقشههای نقطهچین شده اهمیت بیشتری داده شود.